-
1 ugryźć się w język
= ukąsić się w język прикуси́ть язы́к -
2 ugryźć się
-
3 ugryźć\ się
сов. укусить себя;● \ugryźć\ się się w język прикусить язык
+ ukąsić się -
4 ugryźć się się w język
прикуси́ть язы́к -
5 ukąsić się w język
= ugryźć się w język -
6 język
сущ.• ежик• язык* * *,\języku язык;czubek \języka кончик языка; \język obcy, ojczysty иностранный, родной язык; w jakim \języku? на каком языке?; ● \język spustowy спусковой крючок; być ciętym w \języku быть острым на язык; zasięgnąć \języka разузнать, разведать; strzępić (zdzierać) \język трепать языком; ugryźć (ukąsić) się w \język прикусить язык; trzymać \język za zębami держать язык за зубами;
\język kołkiem staje, \język kołowacieje komuś язык прилип к гортани у кого-л.* * *мязы́кczubek języka — ко́нчик языка́
język obcy, ojczysty — иностра́нный, родно́й язы́к
- być ciętym w języku - ukąsić się w językw jakim języku? — на како́м языке́?
- trzymać język za zębami
- język kołkiem staje
- język kołowacieje komuś
См. также в других словарях:
ugryźć się w język — {{/stl 13}}{{stl 7}} w porę powstrzymać się przed powiedzeniem czegoś niestosownego, nieodpowiedniego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Już miał jej powiedzieć, co o tym myśli, ale ugryzł się w język. Całe szczęście, że w porę ugryzłeś się w język. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ugryźć się — pot. Ugryź się (w nos, wulg. w dupę) «niczego od ciebie nie chcę, nie chcę twojej pomocy, litości itp.» Ugryźć się w język zob. język 17 … Słownik frazeologiczny
język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
ugryźć — dk XI, ugryzę, ugryziesz, ugryź, ugryzł, ugryźli, ugryziony 1. «odciąć, oddzielić kawałek czegoś zębami» Ugryźć kawałek chleba, kawałek jabłka, jabłko. ◊ Nie móc czegoś (np. zagadki, zadania matematycznego) ugryźć «nie móc czegoś zrozumieć,… … Słownik języka polskiego